spiegeltje spiegeltje aan de wand

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…
Daar sta je dan
Alleen en zonder kleren
Voor de spiegel
Te kijken naar je eigen spiegelbeeld
Jezelf te beoordelen
Of eigenlijk te veroordelen…
Af te keuren, af te wijzen
Alles wat je ziet is niet goed
Dat is te groot, dat is te dik
Daar is het niet mooi
Maar daarentegen,
wil je dat überhaupt wel?!
Ja denk daar eens over na!
Wat wil je nou zien in die spiegel?
Volgens mij zie je daar namelijk degene die je wilt zien
Degene die je wilt zijn
En bij mij is dat niet iemand in positieve zin
Nee Sterker nog,
het is iemand waar ik veel afkeer naar heb
Weer de vraag… wil je dat?
Ja Dat is wat ik wil
Puur en alleen uit zelfbescherming
Ik weet niet beter, en wil ook niet beter weten
Het lukt me niet
Daar sta je dan
Opnieuw voor die spiegel
Alleen maar dit keer met kleren
Maakt het enig verschil?
Je doet er alles aan om je lichaam te verhullen
Werkt het?
Nee
Je doet je best, maar het werkt niet…
men kijkt er dwars door heen
Je kijkt, je staart,
je blik blijft hangen
Je walgt
Niet wetende wat je met dit spiegelbeeld moet,
voel je de angst en pijn
Gooi je er een grote steen tegenaan
Breekt de spiegel in duizenden kleine stukjes
Je spiegelbeeld is onherkenbaar
Het is verdwenen…
Voor heel even
Want voor je het weet sta je opnieuw voor de spiegel,
een andere
Opnieuw geobsedeerd en vol walging
Maar zonder steen
Stille tranen rollen over je wangen
Wanhoop
Pure wanhoop
Wie helpt me, wie komt me halen
Wie redt me uit dit beeld?
Neem mijn hand en haal me hieruit
Weg van mijn spiegelbeeld
Weg van mezelf
Voor altijd…