Zijn stem zwaar hijgend in mijn oor.
Fluistert hij de woorden,
zachtjes in mijn oor.
Gretig bestast hij mijn lichaam.
Zachtjes hoor ik in mijn hoofd,
verzet je.
Zijn handen zitten in mijn kruis.
Ergens op de achtergrond,
hoor ik; verzet je.
Hij likt zijn lippen af.
De stem is nu verdoofd,
Net zoals ik.
Hij knoopt zijn rits dicht.
En nu hoor ik,
het was je eigen schuld.
in mijn hoofd
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Lieftallige Renská♥
Weer een dramatisch mooi geschreven gedicht van je. Gevolg: Ook met deze ben je een van de komende dagen Prinses in mijn Blog.
Kusje, heel veel liefs,
Nadja
<3<3<3
Een reactie posten