Wat moet ik toch met al die gedachten
elke dag weer in mijn hoofd
Al die slapeloze nachten
van al die vragen in mijn hoofd
Ik zou zo graag eens gewoon zeggen
wat ik allemaal voel
en dat je me dan kan uitleggen
wat dit is voor gevoel
Ik voel alleen maar schaamte, schuld en smerigheid
en ik word gek van deze onzekerheid
Dat wanneer ik mijn gevoel laat zien
ik weer alleen ben misschien
Ik durf de gok niet te wagen
om naar een helpende hand te vragen
een traan te laten gaan
Bang voor de pijn die dan zal komen
kan ik die wel aan
wat als de tranen blijven stromen
Ik zou zo graag gewoon eens willen zeggen
ik kan het even niet alleen
om dan alleen maar eens te voelen
wat al die geschreven woorden bedoelen
Maar ik kan ze niet horen
en al helemaal niet voelen
Ze doen alleen maar pijn
Ik zou zo graag eens..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Lieftallige Renská♥,
Weer een mooi gevoelig gedicht van jou. Zodra er volgende week wat plaats is maak ik het in mijn Blog bekend. Volgens mij ben je ook in het “ware” leven een zeer lieve meid. Ik kan je alleen maar aanmoedigen. Jouw vriendin Mandy♥ bevalt me ook, helaas is ze schuw, ze lijkt wel (zeer ten onrechte dan!) bang van mij :D
Zo je af en toe met de trein reist, surf dan eens naar mijn vriendin Sam van “Treingezichten”, je vindt de gegevens in mijn “Straβen der Besten”.
Vandaag heb ik een klein vraagje over Enschede. Ik vond daar nog een Renské, die is wel 24 jaar. Maar ik heb me daar tot Mariska en Annemiek gewend, dat zal je wel gezien hebben in mijn Blog. De eigenlijke vraag is: spreken er veel mensen Duits bij jullie? Ken jijzelf ook Duits? Leert men het op school aan?
Veel liefs,
Nadja
<3
Shoot!
Volgens mij moet ik maken dat ik weg kom:P
maar ik vind je gedicht wel heel mooi!
xxx(L)
Een reactie posten